محقق ایرانی موفق شده از ضایعات میگو، دستکش عایق الکتریکی فشار متوسط تولید کند. این دستکش که بر پایه مواد زیستسازگار استخراجشده از ضایعات پوست میگو و نانوذرات معدنی تولید شده، پس از پایان عمر مفید به چرخه محیط زیست بازمیگردد و فاقد آلایندگیهای نمونههای پلیمری متداول است.
با توجه به شرایط سخت و خطرناک کار در خطوط انتقال نیرو و اهمیت حفظ ایمنی و جان انسانها در صنعت برق، برای نخستینبار در ایران، دستکش عایق الکتریکی فشار متوسط بر پایه مواد زیستسازگار در قالب طرحی مشترک میان دانشگاه و صنعت، طراحی و ساخته شده است.
این پروژه توسط دکتر «فرزانه ابراهیمزاده»، عضو هیئت علمی گروه شیمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت، با همکاری شرکت توزیع نیروی برق شیراز و دانشگاه آزاد اسلامی استان فارس (واحد مرودشت و واحد شیراز) و طی حدود یک سال تحقیق و توسعه مستمر انجام شده است.
تولید دستکش عایق شبکه فشار متوسط از ضایعات میگو
پیشتر در خبری به نقل از پاون گفتیم که: مدیر دفتر تحقیقات شرکت توزیع نیروی برق شیراز از طراحی و ساخت دستکش عایق شبکه فشار متوسط با همکاری مراکز دانشگاهی خبر داده است. اکنون دکتر «فرزانه ابراهیمزاده»، مجری طرح، در گفتوگو با کلین پست اعلام کرد:
«این دستکش با تحمل ولتاژ تا ۲۶.۵ کیلوولت، وزن سبک، انعطافپذیری و ضخامت استاندارد ۲.۵ میلیمتر با مواد زیستسازگار طراحی شده است. ساختار کامپوزیتی دستکش از ضایعات پوست میگو و در حضور نانوذرات معدنی مؤثر و ترکیبات استحکامدهنده در مقیاس نانو تشکیل شده که ضمن افزایش استحکام و حفظ خواص عایق حرارتی-الکتریکی و دارا بودن انعطافپذیری بالا، امکان بازیافت کامل و بازگشت به طبیعت را فراهم میکند.»
به گفته مجری طرح، این محصول ضمن خاصیت ضدتعریق و ضدباکتریایی، نسبت به نمونههای خارجی و وارداتی مقرونبهصرفهتر بوده و تولید آن موجب صرفهجویی ارزی قابلتوجهی در کشور خواهد شد. دکتر ابراهیمزاده طراحی و ساخت این دستکش را گامی مؤثر در جهت خودکفایی، توسعه فناوریهای سبز و افزایش ایمنی در صنعت برق دانست و ابراز امیدواری کرد با حمایت نهادهای دانشبنیان، تولید انبوه آن در کشور آغاز شود.
وی در پایان از ریاست محترم دانشگاه آزاد اسلامی استان فارس، مدیرعامل محترم شرکت توزیع نیروی برق شیراز و دفتر ارتباط با صنعت دانشگاه و تمامی عوامل اجرایی پروژه بهدلیل حمایتها و فراهمسازی امکانات لازم جهت اجرای طرح قدردانی کرد و افزود: امید است با تداوم این همکاری میان دانشگاه و صنعت، مسیر تولید محصولات دانشبنیان و بومی در کشور بیش از پیش هموار گردد.







