با استفاده از روشهای زیر میتوانید این صفحه را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.
توسط : لیلا برغمدی تاریخ انتشار : مرداد ۱۶, ۱۴۰۴ 0 دیدگاه 23 بازدید
اشتراک گذاری
با استفاده از روشهای زیر میتوانید این صفحه را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.
پژوهشگران آزمایشگاههای ملی ساندیا در نیومکزیکو درحال بررسی امکان استفاده از ابزارهای مزارع خورشیدی برای شناسایی سیارک های تهدیدکننده زمین هستند.
به گزارش اسپیس، «جان سانداسکی»، دانشمند این آزمایشگاه، توضیح میدهد که هلیوستاتها — آینههای بزرگ متحرکی که نور خورشید را روی برجهای متمرکزکننده منعکس میکنند — معمولاً در طول روز برای تولید انرژی خورشیدی استفاده میشوند. اما در شب، این آینهها بدون استفاده باقی میمانند:
«در طول روز، نور خورشید توسط هلیوستاتهای متعدد متمرکز میشود و آب را به جوش آورد یا نمک را ذوب کند و بدینترتیب، ژنراتورهای الکتریکی را به کار بیندازد. این ژنراتورها درمجموع صدها مگاوات برق برای شبکه برق تولید میکنند. اما در شب کاری از هلیوستاتها برنمیآید! پس از غروب آفتاب، این آینهها که هکتارها زمین را پوشاندهاند، بدون استفاده باقی میمانند.»
او پیشنهاد میکند که از هلیوستاتها برای رصد سیارکها در شب استفاده شود. به گفته سانداسکی، این آینهها میتوانند نور ستارگان را جمعآوری کرده و با تحلیل تغییرات ظریف در نور دریافتی، اجرام نزدیک به زمین را شناسایی کنند:
«روش شکار سیارکها با هلیوستاتها متفاوت از تصویربرداری تلسکوپهای سنتی است. در این روش بهجای ایجاد تصویر با نقشهبرداری از محل فرود نور روی هر حسگر یا پیکسل، سرعت حرکت جرم در آسمان ردیابی میشود. در اینجا، حرکت جرم به سیگنال فرکانسی تبدیل میشود (مشابه نحوه تشخیص سرعت توسط رادار). این روش مانند گوش دادن به آهنگ ستارگان است. وقتی سیارکی از مقابل ستارهها عبور میکند، تغییری کوچک در این آهنگ ایجاد میشود که با ابزارهای دقیق قابل تشخیص است.»
نیروگاه هلیوستات
استفاده از مزارع خورشیدی برای شناسایی سیارکهای خطرناک
این ایده از آنجا شکل گرفت که هلیوستاتهای موجود در مزارع خورشیدی میتوانند بدون هزینه زیاد، برای رصد آسمان شب بهکار گرفته شوند. سانداسکی معتقد است این روش میتواند مکمل تلسکوپهای سنتی باشد و به شناسایی سیارکهای کوچک یا دورافتاده کمک کند. او تاکنون آزمایشهای اولیه را با یک هلیوستات انجام داده و توانسته حرکت ستارگان را ردیابی کند، اما هنوز سیارکی شناسایی نشده است.
برای اجرای این طرح در مقیاس بزرگ، نیاز به تجهیز هلیوستاتها به حسگرهای نوری پیشرفته و هماهنگی زمانی دقیق با استفاده از سیستمهایی مانند GPS است. سانداسکی نتایج اولیه این پژوهش را در کنفرانس انجمن مهندسان ابزار دقیق نوری ارائه کرده و امیدوار است با جذب بودجه بیشتر، این فناوری را توسعه دهد. گام بعدی، آزمایش این سیستم روی سیارات شناختهشده برای ارزیابی دقت و محدودیتهای آن خواهد بود.
به گفته این دانشمند، اگر این روش موفقیتآمیز باشد، میتوان از آن بهعنوان ابزاری مقرونبهصرفه و کارآمد برای حفاظت از زمین در برابر تهدیدات فضایی استفاده کرد.