توسط : کره جنوبی طرحی را برای کاهش ۵۳ تا ۶۱ درصدی انتشار گازهای گلخانه‌ای تا ۲۰۳۵ تصویب کرد؛ هدفی که از برنامه قبلی این کشور برای سال ۲۰۳۰ فراتر می‌رود و قرار است در کنفرانس COP۳۰ برزیل به‌صورت رسمی اعلام شود. این تصمیم بخشی از راهبرد سئول برای تسریع در دستیابی به «خنثی‌سازی کربن» و افزایش رقابت‌پذیری صنعتی در مسیر گذار انرژی است.
به گزارش آناتولی، کره جنوبی روز دوشنبه طرحی تازه برای کاهش چشمگیر انتشار گازهای گلخانه‌ای تصویب کرد. براساس این طرح، این کشور تا سال ۲۰۳۵ میزان انتشار خود را بین ۵۳ تا ۶۱ درصد نسبت به سطح سال ۲۰۱۸ کاهش خواهد داد. این هدف که از پیشنهاد اولیه دولت برای کاهش ۵۰ تا ۶۰ درصدی فراتر می‌رود، در جلسه کمیسیون ریاست‌جمهوری در امور خنثی‌سازی کربن و رشد سبز به تصویب رسید.
کابینه کره جنوبی روز سه‌شنبه این هدف را نهایی کرده و در سی‌اُمین کنفرانس تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد (COP30) در شهر «بلم» برزیل به‌طور رسمی اعلام کرد.
طبق توافق‌نامه پاریس، تمام کشورها موظف‌اند هر پنج سال یک‌بار تعهدات اقلیمی خود به نام «اهداف مشارکت ملی تعیین‌شده» (NDC) را ارائه و به‌روزرسانی کنند. کره جنوبی نیز پیش‌تر در سال ۲۰۲۱، هدف NDC خود را برای سال ۲۰۳۰ اعلام کرده و وعده داده بود که انتشار گازهای گلخانه‌ای را تا آن زمان ۴۰ درصد کاهش دهد.
«کیم مین-سئوک»، نخست‌وزیر کره جنوبی، تأکید کرد که هدف جدید نه‌تنها برای تسریع گذار به‌سوی «کربن خنثی» تدوین شده، بلکه به افزایش رقابت‌پذیری صنعتی کشور نیز کمک خواهد کرد. منظور از خنثی‌سازی کربن، ایجاد تعادل میان میزان انتشار و جذب گاز کربن از طریق فناوری‌ها و منابع طبیعی است.
برای تحقق این هدف، دولت سئول قصد دارد سهم انرژی‌های تجدیدپذیر مانند برق خورشیدی و بادی را افزایش دهد. بااین‌حال، تحلیلگران یادآور می‌شوند که چالش اصلی در سطح جهانی همچنان باقی است: شکاف میان وعده‌ها و اجرای واقعی آن‌ها. کشورهای توسعه‌یافته هنوز نتوانسته‌اند تعهد خود به تأمین سالانه ۱۰۰ میلیارد دلار برای حمایت مالی از پروژه‌های اقلیمی و کاهش گازهای گلخانه‌ای را به‌طور کامل محقق کنند.
در همین حال، مشخص نیست که ابزارهای مالی جدید مانند بانک‌های سبز دولتی، بازار سرمایه خصوصی یا اوراق قرضه اقلیمی تا چه اندازه می‌توانند به ثبات بلندمدت نظام اقلیمی جهانی کمک کنند. کارشناسان معتقدند نتایج اجلاس بلم مسیر آینده نظام اقلیمی بین‌المللی را مشخص خواهد کرد.
براساس گزارش‌ها، سه سناریو برای نشست COP۳۰ پیش‌بینی می‌شود: موفقیت کامل در صورت دستیابی به سازوکارهای مالی الزام‌آور، پیشرفت متوسط با حفظ همکاری نسبی کشورها، یا شکست در صورت عدم توافق، که در آن صورت احتمال بازگشت سیاست‌های ملی‌گرایانه انرژی افزایش می‌یابد و بحران اقلیمی ابعاد نگران‌کننده‌تری پیدا می‌کند.
شکاف عمیق در اتحادیه اروپا بر سر هدف کاهش ۹۰ درصدی گازهای گلخانه‌ای تا ۲۰۴۰
طبق اعلام «مجمع بین‌المللی تغییرات اقلیم» (IPCC)، محدود نگه‌داشتن افزایش دمای زمین به ۱.۵ درجه سانتی‌گراد نسبت به دوران پیشاصنعتی برای جلوگیری از پیامدهای ویرانگر تغییرات اقلیمی حیاتی است. اما درحال‌حاضر، زمین حدود ۱.۱ تا ۱.۲ درجه گرم‌تر شده و در صورت تداوم روند کنونی، تا سال ۲۱۰۰ افزایش دما ممکن است به ۲.۵ درجه برسد؛ رقمی که سازمان ملل آن را زنگ خطری جدی برای آینده سیاره می‌داند.
