توسط : گزارش جدید پروژه «ردیاب اقدام آب‌و‌هوایی» هشدار می‌دهد که جهان به‌دلیل عمل نکردن کشورها به تعهدات اقلیمی خود، همچنان در مسیر خطرناک افزایش ۲.۶ درجه‌ای دمای زمین تا پایان قرن قرار دارد؛ سطحی از گرمایش که می‌تواند آستانه‌های توافق پاریس را درنوردد و فاجعه‌ای جهانی رقم بزند.
به گزارش گاردین، انتشار گازهای آلاینده ناشی از سوخت‌های فسیلی به بالاترین سطح تاریخی خود رسیده است. براساس داده‌های به‌روزشده این گروه، برنامه‌های جدید کشورها برای کاهش انتشار در نشست اقلیمی COP۳۰ در برزیل، نشان می‌دهد که برای چهارمین سال پیاپی اقدام مؤثری برای مهار گرمایش جهانی انجام نشده است.
اکنون پیش‌بینی می‌شود که جهان تا پایان قرن، ۲.۶ درجه سانتیگراد نسبت به دوران پیش از صنعتی شدن گرم‌تر شود. در سال گذشته نیز همین میزان افزایش دما پیش‌بینی شده بود.
گرمایش جهانی هر دقیقه جان یک انسان را می‌گیرد
«بیل هیر»، مدیرعامل مؤسسه Climate Analytics، هشدار داده است که افزایش ۲.۶ درجه‌ای دما می‌تواند «نقاط بحرانی» خطرناکی را فعال کند که به فروپاشی سامانه اقیانوس اطلس، نابودی صخره‌های مرجانی، ازبین‌رفتن تدریجی صفحات یخی و تبدیل جنگل‌های بارانی آمازون به دشت‌های خشک منجر خواهد شد:
«چنین جهانی کشاورزی را در اروپا از بین می‌برد، بارش‌های موسمی در آسیا و آفریقا را کاهش می‌دهد و گرمای مرگبار را به پدیده‌ای عادی بدل می‌کند.»
بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته از تعهدات اقلیمی سر باز می‌زنند
از زمان انقلاب صنعتی، زمین حدود ۱.۳ درجه گرم‌تر شده است؛ گرمایی که پیامد آن تشدید طوفان‌ها، آتش‌سوزی‌های گسترده، خشکسالی‌ها و فجایع اقلیمی دیگر بوده است. با وجود توافق پاریس در سال ۲۰۱۶ برای کاهش انتشار، تاکنون تنها حدود ۱۰۰ کشور برنامه‌های جدید خود را ارائه کرده‌اند و این تعهدات نیز از نظر علمی بسیار ناکافی ارزیابی می‌شود.
در این میان، سیاست‌های دولت پیشین آمریکا نیز به تشدید بحران دامن زده است. ترامپ تغییرات اقلیمی را «فریب» خوانده و با لغو سیاست‌های داخلی و گسترش حفاری‌های نفت و گاز، روند گذار انرژی را تضعیف کرده است. اخیراً نیز ترامپ زغال‌سنگ را به فهرست مواد معدنی حیاتی اضافه کرده است.
دانشمندان هشدار داده‌اند که ترکیب گرمایش جهانی و قطع درختان باعث شده جنگل‌های استوایی در جنوب‌شرقی آسیا و بخش‌های بزرگی از آمریکای جنوبی که پیش‌تر جذب‌کننده دی‌اکسیدکربن بودند، اکنون خود به منبع انتشار گازهای گلخانه‌ای تبدیل شوند.
سطح CO2 در جو در سال ۲۰۲۵ به ۴۲۵ ppm (قسمت در میلیون) خواهد رسید، درحالی‌که این رقم در دوران پیش از صنعتی شدن ۲۸۰ ppm بود.
در کنفرانس COP۳۰، کشورهای درحال توسعه عضو گروه G۷۷ به‌همراه چین از گذار عادلانه از سوخت‌های فسیلی حمایت کرده‌اند، اما بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته ازجمله استرالیا، کانادا، ژاپن و اتحادیه اروپا هنوز از این تعهد سر باز می‌زنند.
