پژوهشگران دانشگاه MIT World Peace هند فرایندی مقیاسپذیر برای بازیافت پنلهای خورشیدی از رده خارجشده طراحی کردهاند که با بازیابی مواد ارزشمند و تبدیل ضایعات باقیمانده به مصالح ساختمانی، گامی مهم در جهت ایجاد «اقتصاد چرخشی خورشیدی» برمیدارد.
به گزارش pv magazine India، این روش با هدف مقابله با بحران فزاینده پسماندهای فتوولتائیک در هند توسعه یافته است. این پروژه با حمایت مالی کمیسیون علم و فناوری راجیو گاندی و با دریافت بودجهای معادل ۲.۵ میلیون روپیه (حدود ۲۸ هزار دلار) اجرا میشود.
برآوردها نشان میدهد حجم پسماندهای فتوولتائیک هند تا سال ۲۰۳۰ به حدود ۲۰۰ هزار تُن و تا سال ۲۰۵۰ به ۱.۸ میلیون تُن خواهد رسید. این طرح نوآورانه با تمرکز بر بازیافت هوشمند و بازتولید مواد، در راستای تحقق اهداف توسعه پایدار سازمان ملل متحد، بهویژه اهداف نهم (صنعت، نوآوری و زیرساخت) و یازدهم (شهرها و جوامع پایدار) عمل میکند.
در حال حاضر، بیشتر پنلهای خورشیدی از رده خارجشده در هند، یا در انبارها نگهداری میشوند یا تنها بهصورت جزئی برای بازیابی آلومینیوم و کابلها جداسازی میگردند؛ در نتیجه، مواد باارزشی مانند نقره، مس، قلع و سرب بهدلیل دشواری جداسازی ساختارهای لایهلایه و لمینتشده، بازیافت نمیشوند.
محققان با روش جدیدی نقره خالص را از پنلهای خورشیدی استخراج میکنند
ابتکاری به سرپرستی دکتر «ساریتا آر. زله» فرایندی را توسعه داده است که نهتنها مواد ارزشمند را از پنلهای خورشیدی از رده خارجشده بازیابی میکند، بلکه بخشهای غیرقابلبازیافت را نیز به مصالح ساختمانی مانند آجر، بلوک و سنگدانه تبدیل میسازد. این رویکرد دوگانه، از ورود پسماندهای خطرناک به محلهای دفن زباله جلوگیری کرده و وابستگی به منابع خام طبیعی را کاهش میدهد.
ساریتا زله دراینباره توضیح داد: «انرژی خورشیدی یکی از پایههای گذار هند به انرژی پاک است، اما ضایعات ناشی از آن، بهویژه پسماند پنلهای خورشیدی، به یک نگرانی جدی تبدیل شده است. پژوهش ما راهحلی پایدار ارائه میدهد که نهتنها منابع ارزشمند را بازیابی میکند، بلکه پسماند را به محصولات مفید ساختمانی تبدیل میسازد. این فرایند تضمین میکند که انرژیهای تجدیدپذیر واقعاً سبز و مسئولانه نسبت به محیط زیست باقی بمانند.»
بازیافت پنلهای خورشیدی میتواند تا ۲۰۵۰ بخش بزرگی از نیاز مواد خام را تأمین کند